Aramızda ruhsuzlar var!
Yanlış duymadınız!
Kalp hastasının yedek yapay kalp cihazını çalacak kadar ruhtan, insanlıktan, merhametten yoksun ruhsuzlar.
Ruhsuz olduğu kadar da uğursuzlar!
Turan Günbay, yaşı yirmi dokuz,
Kalp yetmezliği ona bu gencecik yaşında musallat olmuş.
Evi barkı, yurdunu ocağını, eşini çocuklarını bırakır Sivas’tan İzmir’e gelir.
Maksat şifa bulmaktır.
Yapay kalp takılır ameliyat sonrası,
Bir de yedek yapay kalp verilir eline. 12 saat birini, 12 saat diğerini kullanmaktadır. Doktorlar uyarır sakın ihmal etme. Yoksa! Kalbin durur, ölüm vaki olur!
Yaşamının çoğunu hastanede geçirdiği yetmezmiş gibi hırsızlara yem olur, yapay kalbi çalınır.
Şimdi! Bu yapay kalbi çalana ne denir? Ruhsuz tanımlamasından başka!
Ah! Söyle bana!
Hadi para çaldın, ziynet ya da eşya, tabii ki hepsi suç da!
Yapay kalp ne işine yarar?
Diyelim ki; sattın üç beş kuruşa günü kurtardın!
Ya sonra? Ya sonra?
Bu genç adam, vakitsiz yaşamdan koparsa!
Sana ne fayda?
Acı ama maalesef gerçek! Aramızda böyle ruhsuzlar da yaşamakta!!!
Ayşen Arslangiray Kura
5.7.2011/ Kuşadası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder